فروش کاتالیزور
از عواملی که منجر به جذب مواد مضر در کاتالیزور است، وجود فلزات، پلاتین، رودیوم و پالادیوم بر روی آن می باشد. وجود این فلزات با ارزش موجب شده است که کاتالیستها مورد توجه افراد بازیافت کننده قرار بگیرند، البته تولیدکنندگان از این وسیله بسیار تولید میکنند و به همان اندازه نیز با توجه به آماری که بدست آمده است، نشان می دهد فروش کانالیزور با افزایش رو به رو است.
یکی از روش های بازیافت و فروش کاتالیست خودرو که بسیار رواج دارد روش قالکاری می باشد. در این روش بازیافت، اولین کاری که انجام می شود، قطعه قطعه کردن کاتالیست می باشد، بعد از آن که کاتالیست کاملا پودر شد به همراه اکسید نقره ذوب کرده و بعد از تجمع فلز پلاتین در نقره آن را شکل داده و سرد میکنند.
زمان تعویض و عمر کاتالیزور
طول عمر مفید این قطعه حدودا بین ۱۰۰۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰۰ کیلومتر است و بعد از مدتی پس از این دوره، عملا کارایی خود را از دست داده و میزان آلایندگی تا ۵ برابر افزایش مییابد پس بهترین زمان تعویض کاتالیزور اگزوز خودرو بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار کیلومتر میباشد. همچنین به موجب طرح کاهش آلایندگی هوا تست صحت عملکرد مبدل کاتالیزور از سال ۹۱ در معاینه فنی اجباری شده است.
بخش های تشکیل دهنده کاتالیزور خودرو
کاتالیزور خودرو یا همان مبدل های کاتالیستی خودرو از سه بخش مهم تشکیل شده اند. هسته کاتالیست، لایه اکسیدی و ماده کاتالیست سه قسمت مهم تشکیل دهنده این کاتالیزور ها می باشند و در ادامه به طور خلاصه شرح داده می شوند.
هسته کاتالیست: در مبدل هایی که ویژه خودروها هستند، از برخی بستر های سرامیکی مونولیتی با ساختار لانه زنبوری استفاده می شود.
لایه اکسیدی : در حقیقت این لایه نگه دارنده ماده کاتالیست است که افزایش دهنده سطح مخصوص کاتالیست می باشد. این لایه معمولا از جنس اکسید آلومینیوم، دی اکسید تیتانیوم، دی اکسید سیلیکون یا ترکیبی از سیلیکا و آلومینا انتخاب می شود.
ماده کاتالیست : هر مبدل کاتالیستی دارای یک ماده اصلی است که ماده کاتالیست نام دارد و به طور معمول جزو فلز های گران قیمت مانند پالادیوم، رادیوم، پلاتین، طلا و کادمیوم انتخاب می شود. ولی به دلیل صرفه جویی در هزینه معمولا از فلز های پالادیوم و رادیوم استفاده می شود.